تا پايان قرن اول، لفظ «مصحف» به معناى كتاب مجلد و يا دفترچه جلد شده بود كه افراد، دانش و آگاهى خود را در آن ضبط مى كردند. و بعدها از قرآن نیز به همین جهت مصحف گفته اند.

بنابر احادیثی، دخت گرامى پيامبر داراى مصحفى بوده و دانش و آگاهى هاى خود را كه از پدر بزرگوارش برگرفته بود، در آن بنويسد و براى فرزندان خود، بصورت بهترين ميراث، به يادگار بگذارد.
خوشبختانه فرزندان فاطمه سلام الله علیها حقيقت و واقع اين مصحف را شناسانده و گفته اند: اين مصحف، جز يك رشته آگاهى هايى كه از پدر بزرگوارش شنيده و يا از طريق ديگر به دست آورده، چيز ديگرى نيست، اينك روايتى را مى آوريم:
حسن بن على علیه السّلام فرمود: «نزد ما جامعه اى است كه در آن حلال و حرام وارد شده و مصحف فاطمه سلام الله علیها هست در حالى كه در آن كلمه اى از قرآن نيست بلكه املاى رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم و خط على علیه السّلام است… ».(1)
بصائرالدرجات، صفار قمی، ج1ص161.